خبرنگاران گراهام بل و انقلاب در دنیای علم و فناوری - طرفداران رونالدو

الکساندر گراهام بل در سوم مارس 1847 میلادی در ادینبورگ اسکاتلند دیده به جهان گشود، وی تحصیلات ابتدایی را در خانه و با تعلیم پدر فراگرفت. او سپس به دبیرستان سلطنتی ادینبورگ رفت اما تنها پس از چهار ترم و در 15 سالگی آنجا را ترک کرد. دوران تحصیل او در دبیرستان با نمرات ضعیف و غیبت های متعدد همراه بود؛ چرا که بل تنها به علوم طبیعی و زیست علاقه نشان می داد و با وجود اصرار پدر، علاقه ای به شرکت کردن در کلاس های دیگر نداشت. بل پس از ترک دبیرستان به لندن و نزد پدربزرگش رفت. عشق و علاقه او به یادگیری در همان سال اول زندگی در لندن چندین برابر شد و ساعت های متمادی از روزش را به مطالعه و بحث در خصوص موضوعات مختلف علمی می گذراند. وی توانست در 16 سالگی به عنوان معلم کارآموز موسیقی و سخن وری در آموزشگاه وستون هاوس در الگین موری اسکاتلند مشغول به کار شود. او در سال بعد به دانشگاه ادینبورگ رفت و در 1868 میلادی کمی پیش از آن که برای مهاجرت به کانادا با خانواده آماده شود، امتحانات تکمیلی را با موفقیت گذراند و در پذیرش کالج دانشگاهی لندن (UCL) پذیرفته شد.

پدر گراهام بل یعنی ملویل بل متخصص فیزیولوژی صدا، اصلاح گفتار و آموزش به ناشنوایان بود، بنابراین بل تصمیم گرفت به پدرش در این شغل یاری کند. وی با یاری پدرش در ابتدا نوعی سیستم نمادین به نام Visible Speech را طراحی کرده بود تا نحوه تلفظ صداها را به ناشنوایان بیاموزد، بنابراین در اوایل جوانی بل شغل خانوادگی، خود را انجام می داد اما ذهن خلاقش بسیار گسترده تر از کار خانوادگیشان بود. در نتیجه کوشید تا در زمینه ارتباطات و ساخت ماشین های گفت وگو برای ناشنوایان فعالیت کند. البته لازم به ذکر است که آموزش علم فصاحت و سخنوری یکی از فعالیت های خانوادگی اجداد و اقوام بل بود. پدربزرگش الکساندر بل در لندن، عمویش در دوبلین و پدرش در ادینبورگ به آموزش این علم مشغول بودند. پدر او مقالات و کتاب های متعددی در این زمینه چاپ کرد که برخی از آنها همچون کتاب The Standard Elocutionis هنوز معتبر هستند. او علایم سخنوری تصویری (Visible Speech) را به فرزندان خود آموزش داد. الکساندر به قدری در این آموزش ها ماهر شد که همواره به عنوان دستیار به همراه پدرش در رویدادها و همایش ها شرکت می کرد و تحسین حاضران را بر می انگیخت. در حقیقت شرایط خانوادگی وی در شکل گیری جهت زندگی و تحقیقات این دانشمند بزرگ نقش داشته اند.

بل معلمی فاخر برای ناشنوایان

بل در زمانی که 24 سال داشت به همراه پدر و مادر خود راهی برنتفورد در انتاریوی کانادا شد و بعد از مدتی راهی آمریکا شد و چون در دوران جوانی کار خود را به عنوان مربی ناشنوایان شروع کرده بود، نامه ای از سارا فولر مدیر آموزشگاه ناشنوایان بوستون دریافت کرد که در آن از او خواسته شده بود که شغل معلمی در آن آموزشگاه را بپذیرد و از آن پس، بل هر روز به کلاس درس می رفت و روش هایی که از پدرش برای آموزش ناشنوایان یاد گرفته بود به کار می بست. او در خاتمه روز، آزمایش ارتعاش را با دیاپازن های خود از سر می گرفت، او دیاپازن ها را در اتاق خواب گذاشته بود و بر روی آنها کار می کرد و معتقد بود که مساله ارتعاش مجهولات زیادی دارد. وی در این زمینه به مطالعه یکی از کتاب های مشهور هلموتر فیزیکدان نامی آلمانی به نام تئوری وظایف اعضا مبنی بر مطالعه احساسات شنوایی پرداخت. بنابراین باید گفت که گراهام بل ابتدا تحقیقات خود را پیرامون دستگاه های شنوایی و سخنرانی انجام داد.

بخشی از دفترچه یادداشت های بل

همچنین وی در 1873 میلادی به عنوان پروفسور فلسفه کلامی در دانشگاه بوستون مشغول به کار شد و در آنجا با همسر آینده اش، میبل هبرد آشنا شد. میبل دختر یکی از سرمایه داران بوستون بود که شنوایی اش را به خاطر تب مخملک از دست داده بود. این مخترع بزرگ به دلیل زندگی و کار کردن در کنار همسر ناشنوایش به اصول اکوستیک علاقمند شد و فعالیت های بعدی خود در زمینه انتقال امواج صوتی از طریق سیم را رقم زد، لازم به ذکر است که علاوه بر همسر بل، مادر وی هم به خاطر ابتلا به نوعی بیماری در زمان کودکی اش تقریباً ناشنوا بود و برای شنیدن صدای دیگران از ابزارهای یاری شنوایی استفاده می کرد اما از طرف دیگر پدر و پدربزرگ وی نیز هر 2 گفتار درمان بودند، بنابراین بل با کسب و کار آنها آشنایی پیدا کرده بود، همه این عوامل باعث شد که بل روز به روز به فعالیت در حوزه ناشنوایان گرایش یابد و در این حوزه پیشرفت کند.

علاوه بر اختراعات بی نظیر و آموزش به ناشنوایان، الکساندر بل با ثروتی که داشت، آزمایشگاه علمی بزرگی را برپا و شروع به انجام آزمایش های خود کرد و در 1890 میلادی انجمن یاری به گفتار ناشنوایان آمریکا را بنیان گذاری کرد.

ثبت اختراع تلفن در واشنگتن

این مخترع نامدار در 1871 میلادی به بوستون نقل مکان کرد و کار بر روی یک دستگاه تلگراف مبنی بر فرکانس و ارسال چندین پیام را شروع کرد. وی در سال های 1873 و 1874 میلادی بل به شدت بر روی این دستگاه کار می کرد و شب و روز خود را صرف توسعه آن می کرد. در همین دوران بود که ایده انتقال صدای انسان از طریق سیم به ذهنش خطور کرد. ابتدا سرمایه گذاران با ایده وی مخالفت کردند اما یکی از آن ها که توماس واتسون بود، شیفته ایده گراهام بل شد و از او خواست تا برای به ثمر رسیدن ایده اش هرکاری که می تواند، انجام دهد. آشنایی بل و واتسون از آنجایی شروع شد که بل در کارگاه برق چارلز ویلیامز که مرجع بسیاری از مخترعان بود، کار می کرد و در این کارگاه با واتسون آشنا شد. واتسون به دلیل جاذبه شگفت برق به کارگاه ویلیام آمده بود. او در نمونه سازی مهارت داشت از این رو مخترعان او را خوب می شناختند. بل روزی در حالی که تلگراف هارمونیک را در دست داشت، واتسون را دید و با او در زمینه بهتر کارکردن دیاپازن ها و فرستادن چند پیام در آن واحد با یک رشته سیم صحبت کرد بل از واتسون خواست که او را در ساخت این دستگاه یاری کند و واتسون هم قول داد تا آنجا که بتواند به آنها یاری برساند. از آن پس بل و واتسون به آزمایش تلگراف هارمونیک دست زدند. بعد از مدتی جرقه تولید و ساخت تلفن در مغز بل زده شد او طرح خود را به واتسون توضیح داد و پس از مشورت، آنها به این نتیجه رسیدند که ساخت تلفن به هزینه زیادی احتیاج دارد، بنابراین بل مشخصات تلگراف خود را به واشنگتن برد تا اختراع خود را ثبت کند. همچنین باید گفت الکساندر بعد از مدتی به این نتیجه رسید به جای دیاپازن از نی فولادین ارگ استفاده کند و با این کار نتیجه رسید و نخستین تلفن که می توانست، صدای انسان را از طریق سیم منتقل کند، اختراع کرد. بدین ترتیب امتیاز نخستین تلفن در هفتم مارس 1876 میلادی به او اعطا شد. این مخترع نامدار در 24 ژوئن 1876 میلادی به نمایشگاه صدساله صنایع گام نهاد، این نمایشگاه در فید مونت پارک فیلادلفیا برگزار گشت در این نمایشگاه که امپراطور برزیل هم حضور داشت، بل برنده جایزه ویژه شد. پس از آن بل به معرفی اختراع خود در این زمینه پرداخت و در تالارهای زیادی سخنرانی کرد.

همچنین مدتی بعد از دریافت این امتیاز گراهام بل دستگاه تلفن اختراعی خودش را در سالن نمایشگاه سنتنیال فیلادلفیا به معرض نمایش گذاشت. اختراع بل با استقبال گرمی روبرو و جایزه ای نیز به او اعطا شد. حق بهره برداری انحصاری از این اختراع در قبال مبلغ 100 هزار دلار به کمپانی وسترن یونیون تلگراف پیشنهاد شد اما این کمپانی از خرید آن خودداری کرد. بنابراین بل و دستیارانش در ژوئیه 1877 میلادی، خود به تأسیس شرکتی همت گماشتند که آن شرکت در حقیقت سلف همین کمپانی آمریکن تلفن و تلگراف امروزی بود. تلفن از همان شروع با توفیق تجاری بسیار بزرگی روبه رو شد. اکنون نیز AT&T بزرگ ترین تشکیلات بازرگانی خصوصی جهان است. بل و همسرش که در مارس 1879 حدود پانزده درصد سهام شرکت تلفن را به دست آوردند و کمپانی آنها به زودی به شرکتی با سود بسیار تبدیل شد. آنها در چند ماه بیشتر سهام خود را با بهای متوسط هر سهم 250 دلار فروختند. تا ماه نوامبر ارزش سهام شرکت به یک هزار دلار رسید. در آنها 1881 باز هم دست به کاری غیر عاقلانه زدند و یک سوم بقیه سهام باقی مانده خود را فروختند. با وجود این در 1883 میلادی ثروت بل و همسرش بالغ بر یک میلیون دلار می شد.

اختراعات دیگر گراهام بل

بل بعد از اختراع تلفن همچنان به فعالیت های تحقیقاتی خود ادامه داد و چند وسیله سودمند دیگر، البته کم اهمیت تر از تلفن نیز اختراع کرد. او به کارهای مختلف علاقه داشت اما علاقه اصلی او یاری به ناشنوایان بود. نکته جالب درباره این دانشمند این که او تلفن را مزاحم شغل اصلی خود یعنی تحقیقات می دانست و هیچ گاه در اتاق مطالعه اش تلفن نداشت. وی مجموعاً 30 پتنت ثبت شده دارد که 18 پتنت به نام خودش و 12 پتنت به صورت مشترک ثبت شده است. از این میان 14 پتنت مربوط به تلفن و تلگراف، چهار پتنت مربوط به دستگاه فوتوفون، یک پتنت مربوط به فنوگراف، پنج پتنت هواپیمایی، چهار پتنت مربوط به هواپیماهای آبی و 2 پتنت مربوط به سلنیم است.

این گستردگی حوزه های مطالعاتی باعث شده تا در لیست اختراعات دانشمند از جلیقه یاری به تنفس تا دستگاه های تشخیص مشکل شنوایی و کشف کوه یخ وجود داشته باشد. او در تحقیقات متعدد خود نگاهی نیز به مسایل سوخت در جهان داشت. بل به این حقیقت رسیده بود که گاز متان را می توان از زباله های مزرعه ها و کارخانه ها تولید کرد. در یکی از آخرین گفت وگوهای او، این دانشمند به طرح استفاده از پنل های خورشیدی برای گرم کردن خانه ها نیز اشاره کرده است. او یکی از موسسان انجمن نشنال جئوگرافیک هم بود و در 1898 تا 1903 میلادی به عنوان معاون ارشد آن فعالیت می کرد.

خاتمه این مخترع نامدار در دوم اوت 1922میلادی در نوا اسکوشیا کانادا دیده از جهان فروبست. 2 روز بعد، تمامی سرویس های تلفنی در آمریکا و کانادا برای یک دقیقه کامل و همزمان با خاکسپاری وی به حالت تعلیق درآمدند. علاوه بر این، ارتشی متشکل از 60 هزار اپراتور تلفن به احترام وی یک دقیقه سکوت کردند و هیچ تماس تلفنی را هم وصل نکردند چراکه 13 میلیون تلفن در این قاره برای یک دقیقه زنگ نمی خوردند.