سینوزیت چه علائمی دارد و درمان آن چگونه است؟
به گزارش طرفداران رونالدو، سینوزیت می تواند به صورت عفونت حاد سینوس ها، عفونت نیمه حاد سینوس ها، عفونت مزمن سینوس ها، سینوزیت عفونی و سینوزیت غیر عفونی باشد.
علائم و نشانه های سینوزیت به طور خلاصه عبارتند از:
. سردرد سینوسی
. حساس شدن صورت
. احساس فشار یا درد در سینوس ها، گوش ها و دندان ها
. تب
. ترشحات تیره بدرنگ از بینی یا پشت حلق
. احساس گرفتگی در بینی
. گلودرد
. سرفه
. گاهی تورم صورت
علائم و نشانه های عفونت باکتریایی سینوس ها
. درد صورت
. ترشح چرک مانند
. علائمی که بیش از یک هفته ادامه دار شدند و به داروهای معمول جواب نمی دهند
عفونت سینوسی معمولاً بر اساس سابقه پزشکی بیمار و معاینه فیزیکی تشخیص داده می شود.
سینوزیت باکتریایی معمولاً با آنتی بیوتیک ها درمان می شود.
درمان به موقع سینوزیت آلرژیک می تواند از بروز عفونت ثانویه باکتریایی جلوگیری نماید.
راهکارهای خانگی درمان سینوزیت و عفونت سینوس ها شامل داروهای OTC مانند استامینوفن، ضداحتقان ها و موکولیتیک ها (خلط آور) می شود.
برای تخلیه سینوس ها می توانید از وسیله شستشوی سینوس ها که در داروخانه ها موجود است، نیز استفاده کنید.
موارد نادر عفونت های قارچی سینوس ها (مثلاً زیگومایکوزیس) نیازمند اقدام فوری پزشکی اند.
عفونت سینوس ها در صورت پیشرفت می تواند به مننژیت، آبسه مغزی، اوستئومیلیت (عفونت استخوان) و سلولیت اوربیتال (التهاب بافت های پیرامون چشم) تبدیل شود. برای پیشگیری از عفونت های قارچی سینوس ها، هیچ واکسنی وجود ندارد.
سینوس ها چه هستند و ما چند سینوس داریم؟
یک سینوس، حفره ای خالی است که از هوا پُر شده است. برای اهداف این مطلب، یک سینوس به حفره های خالی در جمجمه گفته می شود که توسط سوراخی باریک در استخوان، به راه هوایی بینی متصل شده است. به طور نرمال، همه سینوس ها توسط همین سوراخ باریک که به آن اوستیوم گفته می شود به راه های هوایی بینی راه دارند و باز هستند. انسان دارای چهار جفت از این حفره هاست:
. سینوس جلویی (در پیشانی)
. سینوس ماگزیلاری (پشت فک بالایی)
. سینوس اتموئید (بین چشم ها)
. و سینوس اسفنوئید (پشت چشم ها)
این چهار جفت سینوس ها معمولاً به عنوان یک واحد در نظر گرفته می شود و به آن ها سینوس های پارانازل (نزدیک بینی) گفته می شود. سلول های مخاط داخلی هر سینوس، سلول های ترشح کننده موکوس، سلول های اپیتلیال و تعدادی سلول هستند که بخشی از سیستم ایمنی اند (ماکروفاژها، لنفوسیت ها و ائوزینوفیل ها).
عملکرد این سینوس ها شامل مرطوب کردن و گرم کردن هوای استنشاق شده، عایق بندی ساختار اطراف (چشم ها و عصب ها)، افزایش رزونانس صدا و به عنوان ضربه گیری در برابر ترومای صورت می باشد. سینوس ها، وزن جمجمه را کاهش می دهند. اگر التهاب سبب شود موکوس غلیظ شده یا اوستیومِ طبیعی، مسدود شود، این التهاب می تواند منجر به یک عفونت باکتریایی شود.
علائم عفونت سینوس ها یا سینوزیت
سینوزیت یا همان عفونت سینوس ها، علائم زیادی دارد. در ادامه به خلاصه ای از شایع ترین و اصلی ترین علائم سینوزیت اشاره می کنیم. بیشتر افراد به طور هم زمان دچار چند علامت سینوزیت می شوند. عده ای نیز ممکن است علائمی داشته باشند که به صورت تناوبی ظاهر شوند نه همزمان و به یک باره.
. سردرد ناشی از فشار در سینوس هایی که به طور کامل یا نسبی مسدود شده اند. این درد ممکن است وقتی فرد به سمت جلو خم می شود بدتر شود.
. حساس شدن صورت یا تورم آن در صورت لمس ناحیه صورت
. فشار یا درد به دلیل فشار موکوس بر بافت سینوس ها یا التهاب سینوس ها
. تب ناشی از التهاب و عفونت بافت سینوس ها
. ترشح کدر رنگ یا بد رنگ که اغلب در موارد عفونت باکتریایی سینوس ها مشاهده می شود
. احساس گرفتگی در بینی که هم در موارد عفونت سینوس ها رخ می دهد و هم در موارد غیرعفونی التهاب سینوس ها
. ترشحات پشت حلق که تولید بیش از حد موکوس ناشی از سینوزیت است و وارد حلق شده و بافت آن را تحریک می کند
. گلودرد که ناشی از التهاب بافت گلو در اثر ترشحات پشت حلق است
. سرفه که واکنشی نسبت به ترشحات پشت حلق بوده و تلاش بدن برای پاک کردن بافت گلو از محرک هاست
. دندان درد که ناشی از فشار وارد بر عصب ها و بافت های اطراف است
. گوش درد ناشی از فشار وارد بر عصب ها و بافت های اطراف
. چشم درد ناشی از فشار وارد بر عصب ها و بافت های اطراف
. خستگی ناشی از تب، واکنش ایمنی و سرفه
. بد بو شدن دهان که معمولاً ناشی از عفونت های باکتریایی است
. خارش و عطسه، در سینوزیت های غیرعفونی، اما ممکن است در برخی از علائم گفته شده در عفونت های سینوسی نیز وجود داشته باشد
. ترشحات بینی که معمولاً در سینوزیت های غیر عفونی، شفاف و یا سفید رنگ است
سینوزیت یا عفونت سینوس چیست؟
به التهاب حفره های هوایی در داخل راه های هوایی بینی، سینوزیت گفته می شود. سینوزیت می تواند ناشی از عفونت باشد اما می تواند در اثر آلرژی و تحریک سینوس ها در اثر مواد شیمیایی نیز ایجاد شود. یک عفونت سینوسی زمانی روی می دهد که یک ویروس، باکتریوم و یا قارچ در داخل سینوس رشد می کند.
سینوزیت یکی از عوارض بسیار شایعی است که می تواند در طول زندگی افراد رخ دهد. سینوزیت معمولاً زمانی روی می دهد که گرده های محیطی، راه های هوایی بینی را تحریک می کنند، مانند تب یونجه. سینوزیت می تواند ناشی از محرک هایی مانند مواد شیمیایی یا مصرف / سوء مصرف اسپری های بینی باشد. سرماخوردگی با سینوزیت فرق می کند؛ سرماخوردگی تنها ناشی از ویروس ها بوده و حدود هفت تا ده روز طول می کشد در حالی که سینوزیت ممکن است علت های گوناگون زیادی داشته باشد و معمولاً طولانی تر و با علائم گوناگون تری است.
علت سینوزیت چیست؟
عفونت های سینوسی یا سینوزیت می توانند در اثر هر چیزی که در جریان هوا در داخل سینوس ها اختلال ایجاد می کنند و سبب ترشحات موکوس از سینوس ها می شوند ایجاد شوند. ورودی سینوس ها ممکن است در اثر تورم بافت مخاط و سینوس و بافت های اطراف، مثلاً در اثر موارد زیر مسدود شود:
. سرماخوردگی معمولی
. آلرژی ها
. تحریک بافت مثلاً با دود سیگار و کوکائین و یا اسپری های بینی OTC
سایر علت های سینوزیت:
اگر تومور یا ضایعه ای نزدیک به ورودی سینوس ها رشد کند می تواند سینوس ها را مسدود کند.
دهیدراته شدن بدن، یک سری از داروها و کم بودن رطوبت نیز می تواند سبب سینوزیت شود.
ترشح موکوس از سینوس ها نیز می تواند همراه با غلیظ شدن آن ها در اثر کم آبی بدن در اثر یک بیماری مثلاً فیبروزکیستیک، داروهایی که بدن را خشک می کنند (آنتی هیستامین ها) و کم بودن رطوبت هوا باشد.
سلول های اپیتلیال دارای فیبرهای مویی شکل ریزی هستند که به آن ها سیلیا می گویند. این سلول ها به عقب و جلو حرکت می کنند تا کمک کنند موکوس از سینوس ها دفع شود. این سیلیاهای ریز ممکن است توسط محرک های گوناگونی تحریک شوند، خصوصاً دود سیگار.
چه داروهایی برای درمان سینوزیت کاربرد دارند؟
آنتی بیوتیک برای درمان سینوزیت های ویروسی لازم نیست. درمان هایی که معمولاً برای درمان سینوزیت توصیه می شوند شامل داروهای تب بُر و مسکن ها هستند، مثلاً:
. استامینوفن
. داروهای ضد احتقان و رقیق کننده ترشحات
درمان های خانگی سینوزیت
برای کنترل عفونت های سینوسی که منشأ ویروسی دارند می توانید از داروهای OTC مانند مسکن و تب بُر (استامینوفن)، ضد احتقان و خلط آور استفاده کنید. ضمناًً خیلی از پزشکان توصیه می کنند برای تسکین علائم سینوزیت از محلول های مخصوص شستشوی سینوس استفاده نمایید. محلول یا سرُم آب نمک نیز برای شستن سینوس ها و تخلیه ترشحات بسیار خوب است. یک هشدار جدی اینکه هرگز با آب معمولی سینوس ها را شستشو ندهید چون می تواند حتی منجر به مرگ شود.
عفونت های باکتریایی و قارچی معمولاً نیاز به آنتی بیوتیک یا درمان های ضد قارچ دارند، بنابراین درمان های خانگی بدون این درمان ها اغلب بی تأثیرند.
عوارض ناشی از سینوزیت چه می تواند باشد؟
هرچند عوارض سینوزیت نادرند اما این امکان وجود دارد که یک عفونت سینوسی، مستقیماً از طریق دیواره سینوس به مغز برسد و وضعیتی بسیار خطرناک و کُشنده ایجاد کند (مثلاً مننژیت یا آبسه مغزی). ضمناًً سایر بافت های اطراف نیز ممکن است عفونی شده و مشکلاتی ایجاد کنند. مثلاً ممکن است عفونت سینوس ها به استخوان برسد یا اطراف چشم ها را مبتلا کند. هر چند این موارد نادر هستند اما در صورت وقوع می توانند کُشنده باشند. بیشتر افرادی که دچار نقص ایمنی هستند، دیابت دارند و یا دچار تروماهای متعدد در ناحیه سر می شوند، در معرض عوارض خطرناک سینوزیت هستند.
آیا سینوزیت قابل پیشگیری است؟
تا به امروز واکسنی که به طور خاص از افراد در برابر عفونت سینوسی محافظت کند ساخته نشده است. اما واکسن هایی در برابر ویروس ها (آنفلوانزا) و باکتری هایی که ممکن است سبب سینوزیت شوند ساخته شده اند. واکسیناسیون در برابر پاتوژن هایی که عامل سینوزیت هستند ممکن است بتوانند به طور غیر مستقیم، احتمال ابتلا به عفونت سینوس ها را کاهش دهند، اما مطالعه بخصوصی که این فرضیه را ثابت کند انجام نشده است.
منبع: همگردی