دانشمندان: کتاب های درسی درباره منشأ حیات اشتباه می نمایند
به گزارش طرفداران رونالدو، کاهش اکسیژن، و نه افزایش آن، منشأ انفجار آوالون بوده است.
به گزارش دیجیاتو، برای دهه ها، نظریه علمی غالب این بود که ورود اکسیژن به اقیانوس زمین انفجار آوالون در پرکامبرین را ایجاد کرد. این جریان اکسیژن باعث تکامل حیات پیچیده تر روی زمین شد. زیست کره ای که امروز روی زمین داریم، نتیجه این فرایند بود است.
حالا به نظر می رسد این نظریه درباره منشأ حیات پیچیده اشتباه بوده است. تیمی از دانشمندان بین المللی در پژوهشی تازه روی سنگ های باستانی نشان داده اند که این نظریه احتمالاً باید تغییر کند. در این صورت باید تمام کتاب های درسی و آموزشی را از نو نوشت.
کریستین بیروم (Christian Bjerrum)، استاد علوم زمین در دانشگاه کپنهاگن و یکی از نویسنده های این مقاله، می گوید این که حالا با دقت بالایی می دانیم اکسیژن توسعه حیات روی زمین را کنترل نکرده است، داستان کاملاً تازه ای درباره چگونگی ظهور حیات و عوامل معین نماینده موفقیت آن پیش روی ما قرار می دهد.
اکسیژن کمتر، منشأ انفجار آوالون
در این مطالعه، پژوهشگران بادقت به نقشه نگاری ترکیب ژئوشیمیایی نمونه های سنگی باستانی از کوه های عمان در شبه جزیره عربستان پرداخته اند. آن ها با آنالیز ترکیب این نمونه ها دریافتند که احتمالاً جریان اکسیژن بزرگی درکار نبوده است. درواقع، حتی در زمان انفجار، اکسیژن موجود در اقیانوس سراسری زمین از سال های قبل کمتر بوده است.
بیروم می گوید اندازه گیری های ما تصویری خوب از غلظت اکسیژن در اقیانوس زمین در آن موقع ارائه می دهد؛ و برای ما واضح است که هنگام آغاز تکامل جانوران پیشرفته و غلبه آن ها بر زمین هیچ افزایش بزرگی در اندازه اکسیژن وجود نداشت. در حقیقت، حتی اندکی کاهش درکار بود..
اما پژوهشگران همچنان فکر می نمایند سطح اکسیژن نقشی کلیدی در تکثیر گونه های چندسلولی داشته است. اما می گویند این کاهش اکسیژن بود که در نقش عامل نهایی ظاهر شد.
بیروم می گوید جالب است که انفجار ارگانیسم های چندسلولی همزمان با غلظت پایین اکسیژن اتمسفری و اقیانوسی رخ داد. این نشان داد که ارگانیسم ها از سطح اکسیژن کمتر بهره بردند و توانستند به آرامی توسعه یابند. همزمان شیمی آب به طور طبیعی از سلول های تنه آن ها حفاظت می کرد.
منبع: فرارو