برای دردهای مختلف چه مسکنی بخوریم؟ - طرفداران رونالدو

قرص های ایرانی و خارجی که تنها با عنوان مسکن شناخته می شوند، اما چقدر در موردشان می دانیم؟ اصلا آن ها به درد مشکل ما می خورند؟ در یک روز چقدر مجاز به استفاده از مسکن ها هستید؟ هر چند ساعت یک بار باید آن ها را تمدید کرد؟ این ها تمام سؤال هایی است که باید جوابشان را بدانید تا تندرستی را عضو جدانشدنی وجودتان بکنید. برای دانستن جواب همه این سؤال ها این مطلب را بخوانید.

استامینوفن

رایج ترین انتخاب هر کسی برای درد، استامینوفن است. تازگی ها هم حرف از ممنوعیت واردات آن به میان آمده که باعث نگرانی داروساز های زیادی شده است. در حال حاضر استامینوفن بی ضررترین دارویی است که برای بچه ها و خانم های باردار تجویز می گردد. شاید بتوان گفت استامینوفن ساده تنها مسکنی است که خانم های باردار مجاز به خوردن آن هستند. این دارو در دو دوز 325 و 500 میلی گرم وجود دارد و نوع شربت و شیاف آن معمولا برای بچه ها تجویز می گردد.

حواستان باشد:

استامینوفن ساده کم عارضه ترین داروی تب بر است. برای استفاده آن باید به ازای هر کیلوگرم وزن بیمار 15- 12.5 میلی گرم مصرف گردد. یعنی اگر 50 کیلوگرم هستید باید حدبیشتر 725 میلی گرم دارو بهره ببرید. مدت زمان تمدید استامینوفن هم هر 6-4 ساعت است. در خانم های باردار خوردن این دارو باید هر 6 ساعت یک بار باشد. این را بدانید که هیچ قرصی بی عارضه نیست پس اگر آغاز به خوردن بی وقفه آن بکنید باید قید سلامت تان را بزنید.

استامینوفن کدئین

گاهی اوقات افراد از استامینوفن کدئین به عنوان یک داروی مسکن قوی یاد می نمایند. با اینکه فروش این دارو بدون نسخه ممنوع است، اما اگر از دارو های به جامانده نسخه های قبلی تان نگه شان داشته اید یادتان باشد این دارو در طولانی مدت شما را به ماده کدئین فسفات وابسته می نماید. کدئین فسفات بعد از ورود به بدن به مورفین تبدیل می گردد به همین علت بهتر است حتما با نسخه پزشک و در فواصل زمانی که پزشک پیشنهاد می نماید مصرف گردد. استامینوفن کدئین نباید بیشتر از 3 گرم در روز استفاده گردد یعنی با توجه به نسخه پزشک چیزی حدود 6-4 قرص.

حواستان باشد:

این داروی ضدسرفه، خواب آلودگی می آورد. پس سعی کنید در زمان هایی که احتیاج به هوشیاری کامل دارید این دارو را مصرف نکنید. استامینوفن کدئین می تواند در مواردی هم حساسیت زا باشد. نکته قابل توجه این دارو این است که هرگز نباید همراه با دارو های اعصاب استفاده گردد، چون ممکن است تداخل دارویی ایجاد کند.

استامینوفن کافئین

وقتی قهوه، شکلات یا نوشابه می خورید میزان پایینی از کافئین را به بدن خود وارد می کنید. کافئین موجود در این دارو جذب استامینوفن و هوشیاری را بالا می برد. با اینکه مصرف ماده کافئین عوارض دارد، اما میزان مجازش در برخی مکمل ها هم آثار مثبتی دارد. همانطور که در مکمل های غذایی ورزشکاران دیده می گردد، این ماده با ترشح اسید های چرب به چربی سوزی بدن یاری می نماید. با خوردن کافئین خالص، عمل هضم هم تقویت می گردد. برترین مورد استفاده این دارو برای میگرن است، چون که خیلی زود جذب می گردد و اثرش را می گذارد.

حواستان باشد:

در زمان مصرف دارو نوشیدنی های کافئین دار (نوشابه های انرژی زا) مصرف نکنید، چون باعث بی خوابی و تپش قلب می گردد. این ماده در شیر ترشح می نماید پس اگر نوزادتان را شیر می دهید کافئین و هر ماده کافئین دار را فراموش کنید. باید توجه داشته باشید که آدم های مسن تر واکنش های حساس تری نسبت به این ماده دارند. ممکن است به بی خوابی های حاد یا مسائل قلبی دچار شوند.

آسپیرین (آ. اس. آ)

آسپیرین با تاثیری نامعلوم روی هیپوتالاموس درد را از بین می برد. هیپوتالاموس دقیقا جایی است که فرمان درد را به اعضا صادر می نماید. شاید از خودتان بپرسید چطور روی از بین رفتن تب اثر می گذارد؟ ترموستات بدن در همان قسمت هیپوتالاموس واقع شده است. آسپیرین با تاثیر مستقیم روی این ناحیه a دمای بدن را حفظ می نماید و با فرمان تعریق سعی در حفظ دمای بدن می نماید.

آسپیرین از آن دسته دارو هایی است که در حال حاضر خیلی تجویز نمی گردد. آسپیرین با تاثیر روی غلظت خون یکسری آثار منفی دارد که به همین علت دیگر از آن به عنوان داروی مسکن استفاده نمی گردد، اما باید گفت هنوز هم آسپیرین تنها درمان برخی بیماری ها مثل روماتیسم مفصلی است.

حواستان باشد:

مصرف خودسرانه آسپیرین باعث رقیق شدن خون و پایین آمدن پلاکت خون می گردد. این مشکل ممکن است باعث جلوگیری از ایجاد لخته و بند نیامدن خون در هنگام جراحت گردد. این دارو عوارض ضعیف دیگری مانند وزوز گوش، تهوع، نارسایی حاد کلیه و کهیر دارد.

آکسار (آ. ث. آ)

آکسار را به نام قرص دورنگ یا قرص سفید-صورتی می شناسند. این دارو در گذشته هواداران زیادی داشت، اما در حال حاضر با این همه تنوع دارویی آکسار نمونه یک قرص فراموش شده است و مورد استفاده ای ندارد. این دارو از استامینوفن، کافئین و اسید استیل سالیسیلیک (آ. اس. آ) تشکیل شده است.

حواستان باشد:

اگر به هرکدام از دارو های مسکن مثل استامینوفن، کافئین یا آسپیرین حساسیت دارید پس دور آکسار را خط بکشید و از پزشک تان جایگزین بخواهید. یادتان باشد که این دارو را نباید به طور همزمان با استامینوفن، آسپیرین و ترکیبات حاوی الکل مصرف کنید. بهتر است که برای مقابله با عوارض گوارشی آن را همراه با غذا یا یک لیوان آب پربخورید. توجه داشته باشید که اگر این قرص بوی سرکه بدهد باید از مصرف آن خودداری کرد.

ایبوپروفن

به رنگ صورتی زیبا و گول زنکش دقت نکنید. این دارو عوارض بسیاری دارد. البته برای درد های نام برده بسیار مناسب است. اگر هر کدام از این مسائل را دارید می توانید پروفن را بهره ببرید. پروفن دارویی است که بدون نسخه هم می توانید آن را تهیه کنید. این مسئله تهیه دارو بدون نسخه خیلی وقت ها باعث شده است که تصور گردد آن ها بی خطر هستند در صورتی که استفاده بیش از حد پروفن در درازمدت بیشترین عوارض را نسبت به هر داروی دیگری دارد.

حواستان باشد:

دوز مصرفی این دارو نباید بیشتر از 1200 میلی گرم در روز باشد؛ و مدت زمانی که آن را تکرار می کنید نباید بیشتر از 3 روز باشد. مصرف زیاد پروفن عوارضی مثل سردرد، سرگیجه، خارش و کهیر، کم خونی و... دارد. خیلی ها تصور می نمایند به علت اینکه این دارو در شیر مادر ترشح نمی گردد، مصرفش بی خطر است، اما باید گفت که پزشکان مصرف آن را در زمان شیردهی توصیه نمی نمایند.

ژلوفن

ژلوفن فرم مایع پروفن است که داخل کپسول های ژلاتینی نرم تعبیه شده. این دارو به علت اینکه خیلی سریع در بدن باز می گردد، تاثیر سریع تری دارد. به این علت است که بیشتر اوقات تصور می گردد که این دارو از پروفن قوی تر است. اثر سریع این دارو باعث شده که از این دارو استقبال بیشتری گردد.

حواستان باشد:

مدت زمان تاثیر این دارو 15 دقیقه است. این قرص این مدت زمان را لازم دارد تا در معده باز و جذب گردد. بیشتر مردم این تصور را دارند که ژلاتینی بودن این دارو باعث می گردد که آسیب کمتری به معده و دستگاه گوارش برسد، اما باید گفت که عوارض ژلوفن دقیقا مانند پروفن است. این دارو در دراز مدت عوارض گوارشی حادی مثل زخم معده ایجاد می نماید.

نوافن

نوافن را در اولویت انتخاب های خود برای دندان درد بگذارید. این دارو از ترکیب 3 ماده استامینوفن، پروفن و کافئین تهیه می گردد. دو ماده اول، استامینوفن و کافئین تاثیر ضددردی خود را روی سردرد و دندان درد دارند، اما پروفن به علت خاصیت ضد التهابی که دارد برای درد های عضلانی- مفصلی استفاده می گردد. هر کپسول نوافن حاوی 325 میلی گرم استامینوفن، 40 میلی گرم کافئین و 200 میلی گرم ایبوپروفن است.

حواستان باشد:

برای نتیجه بهتر این دارو تنها می توانید در هر بار یک کپسول، آن هم هر 8 ساعت یک بار بهره ببرید. این دارو مانند قهوه و نوشابه منبعی غنی از کافئین است به همین علت زیاده روی کردن در خوردن آن باعث تپش قلب و بی خوابی می گردد. از طرفی هم به علت وجود ماده استامینوفن در نوافن ممکن است استفاده از آن نتیجه کاذب در تست های افراد دیابتی ایجاد کند. باید توجه داشت که مصرف این دارو برای بیماران دچار اختلالات کلیوی به علت وجود ایبوپروفن باید حساب شده و زیر نظر پزشک باشد در غیر این صورت شاید مسائل زیادی برای فرد ایجاد کند.

پانادول

همان استامینوفن خارجی است. فقط نامش تغییر نموده است. ما ایرانی ها معمولا بیش از حد به اجناس خارجی اعتماد داریم. تصور اینکه این دارو خارجی است پس عوارض آن هم کمتر است را دور بیاندازید. هیچ فرقی نمی نماید استامینوفن باشد یا پانادول، مهم این است که شما با وارد کردن بی رویه داروی شیمیایی به بدنتان صدمه می زنید. پانادول در دو نوع قرص و شیاف در بازار وجود دارد.

حواستان باشد:

اینکه یک دارو خارجی باشد علت بر کیفیت بالا و نداشتن عوارض جانبی اش نیست. پس در مصرف هر دارویی باید به میزان مصرفی اش توجه کرد تا دچار مسمومیت دارویی نشد. بهتر است مسکن ها همراه با غذا مصرف شوند تا آثار مخرب کمتری به دستگاه گوارش وارد نمایند.

ناپروکسن

باید به ناپروکسن اعتماد کرد. استفاده ناپروکسن اگر درست باشد هیچ مسئله ای پیش نمی آید. این دارو ضددرد و التهاب است البته بیشتر اثر ضدالتهابی دارد. به همین علت مصرف آن در درد های عضلانی-مفصلی توصیه می گردد. این دارو از این جهت که در داخل روده باز می گردد عوارضی برای معده ندارد و سریع تر هم جذب می گردد. ناپروکسن را می توانید در دو نوع قرص و شیاف و در دو دوز 500 و 325 تهیه کنید.

حواستان باشد:

هر چیزی اگر از حد بگذرد نه تن ها اثر مثبتی نخواهد داشت بلکه عوارض هم دارد. فرم 500 میلی گرمی ناپروکسن به علت زودتر باز شدن در روده و جذب سریع، برای معده مسئله ای ایجاد نمی نماید. باید گفت این دارو نسبت به ایندومتاسین و پیروکسیکام عوارض کمتری دارد.

دیکلوفناک

به آرتروز مبتلا هستید؟ اگرگاهی اوقات دچار درد های مفصلی می شوید دیکلوفناک برترین مسکن است. این دارو در درمان آرتروز (بیماری تخریب غضروف مفصل)، درد های زانو و مچ، التهاب مفاصل و درمان دیسمنوره ها (قاعدگی های دردناک) به کار می رود. این دارو یکی از کم عارضه ترین دارو در زمینه درمان آرتریت هاست.

حواستان باشد:

در طولانی مدت مصرف دیکلوفناک باعث زخم و خونریزی در دستگاه گوارش و اختلال در کبد می گردد این دارو به وسیله کلیه دفع می گردد در نتیجه ممکن است منجر به ایجاد یا تشدید نارسایی کلیوی هم گردد، پس مصرف آن در بیمارانی که مشکل کلیه دارند توصیه نمی گردد. باید حواستان باشد که عوارض دیکلوفناک هم مانند ناپروکسن از دو کپسول ایندومتاسین و پیروکسیکام کمتر است، از آنجا که دیکلوفناک ممکن است علائم معمولی عفونت را پنهان کند باید امکان بروز عفونت را آنالیز کرد.

سلبرکس

این دارو بیشتر از اینکه خاصیت ضددرد داشته باشد خاصیت ضد التهابی دارد. به این معنی که التهابات مفصلی و عضلانی را برطرف می نماید. به همین علت برترین انتخاب برای این نوع مشکل هاست. سلبرکس تنها داروی مسکنی است که روی مخاط معده و دستگاه گوارش تاثیر منفی نمی گذارد. البته این به این علت نیست که کلا عوارضی ندارد. هر دارویی عوارض دارد این را یادتان باشد.

حواستان باشد:

حواستان باشد که این دارو با اینکه برترین و کم عارضه ترین انتخاب است، اما پژوهشگران ثابت نموده اند که مصرف زیاد آن باعث مسائل (آریتمی) قلبی می گردد. سلبرکس در حال حاضر تا حدودی جای ایندومتاسین و پیروکسیکام را در بازار نسخه نویسی گرفته است. این دارو در افراد محدودی در درازمدت باعث گیجی، سردرد، درد های شکمی و کمردرد می گردد.

مفنامیک اسید

مفنامیک اسید برای درد های قاعدگی مناسب است، اما باید مراقب عوارض گوارشی این دارو هم بود. پس سعی کنید در زمان قاعدگی آن را زیر نظر پزشک و زمانی که درد شدید دارید مصرف کنید.

حواستان باشد:

این دارو را نباید بیش از 10-7 روز استفاده کرد، چون باعث کم خونی یا افت فشار خون می گردد و بهتر است آن را همراه با غذا یا شیر مصرف کنید. از آنجایی که دارو های ضدالتهاب غیراستروئیدی مثل مفنامیک اسید ممکن است باعث افت فشارخون، خواب آلودگی یا بی حالی شوند، توصیه می گردد بعد از مصرف مفنامیک اسید رانندگی نکنید.

ایندو متاسین

این دارو در انواع کپسول، قرص آهسته رهش، سوسپانسیون و شیاف در بازار موجود است. مکانیسم کارکردن قرص آهسته رهش در بدن به این صورت است که بعد از مصرف در معده آهسته آهسته باز می گردد. به همین علت در مدت زمانی طولانی در شبانه روز دوز مشخصی از دارو در بدن وجود دارد و درد را در طولانی مدت کنترل می نماید.

حواستان باشد:

سوسپانسیون این دارو را با آبمیوه ها ترکیب نکنید. در این صورت باعث یکسری فعل و انفعالات شیمیایی در دارو می شوید. ایندومتاسین ممکن است باعث افزایش فشارخون، سردرد و منگی، تاری دید و تهوع گردد. در صورت تماشا هر کدام از این عوارض به پزشک مراجعه کنید. حواستان به سالمند ها باشد، این دارو برای بیماران بالای 90 سال مناسب نیست و آن ها را دچار مسمومیت صددرصدی ایندومتاسین می نماید.

پیروکسیکام

پیروکسیکام و ایندومتاسین دارو های مناسبی نیستند. چون نسبت به اثرشان، عوارض زیادی دارند. در حال حاضر بیشتر برای درد های التهابی ژل موضعی پیروکسیکام تجویز می گردد. این دارو در سه نوع کپسول، آمپول، شیاف و ژل موضعی وجود دارد. مسمومیت در مصرف بی رویه پیروکسیکام و بدون نسخه زیاد دیده می گردد.

حواستان باشد:

این دارو در حال حاضر بین روماتولوژیست ها هواداران کمتری دارد. پیروکسیکام ممکن است باعث خونریزی شدید گوارشی، یبوست، تهوع، سردرد و خواب آلودگی، کم خونی و افزایش مدت زمان خونریزی گردد که نسبت به اثر مثبتش نمی ارزد.

شربت ها

سروعده های محلول مثل شربت ها و سوسپانسیون ها برای کسانی تجویز می گردد که نمی توانند قرص را راحت بخورند. شربت برای بچه ها و سالمندانی که در بلع قرص مشکل دارند، برترین انتخاب است. خیلی وقت ها هم فرو بردن قرص برای کسانی که بزاق کمتری دارند سخت است در این صورت شربت داده می گردد. شربت ها همان اثر قرص ها را دارند و به نسبت قرص سریع تر جذب می شوند. شربت ها در مواقعی که بیمار در شرایط هوشیار به سر نمی برد و در کماست، هم استفاده می شوند.

شیاف ها

شیاف برای کسانی تجویز می گردد که تهوع و استفراغ شدید دارند و دارو اصلا به دستگاه گوارش شان نمی رسد. در مواردی هم این مورد برای بچه های که خوراندن دارو برایشان سخت است، توصیه می گردد. مکانیسم جذب این نوع دارو از قسمت رکتوم است. گرمای رکتوم به حل شدن دارو یاری می نماید و دارو جذب عروق خونی می گردد. باید گفت که به علت جذب مستقیم به وسیله عروق خونی سریع ترین اثر دارویی را دارند.