پدرکشتگی بوتیمار با خانواده! - طرفداران رونالدو

به گزارش گروه رسانه های خبرنگاران، به نقل از جوان، بوتیمار نه یک سریال طنز است و نه قرار است چیزی به داشته های مخاطب اضافه کند بلکه برعکس برخلاف نگاه متعالی شرعی و تمامی انگاره های تمدنی ایرانی ضمن تخطئه، تخریب و استخفاف وجهه و جایگاه پدر در بین اعضای خانواده، وی را موجودی مفلوک، عقب مانده و امل و به دردنخور نشان می دهد که وظیفه و جایگاهش صرفاً در سطح عابربانک بودن یا همان پول درآوردن تقلیل داده شده است؛ رویکردی که طی چند وقت اخیر در سینما و تلویزیون شاهد مثال های متعددی برایش وجود دارد.

بوتیمار نه یک سریال طنز است و نه قرار است چیزی به داشته های مخاطب اضافه کند بلکه برعکس برخلاف نگاه متعالی شرعی و تمامی انگاره های تمدنی ایرانی ضمن تخطئه، تخریب و استخفاف وجهه و جایگاه پدر در بین اعضای خانواده، وی را موجودی مفلوک، عقب مانده و امل و به دردنخور نشان می دهد که وظیفه و جایگاهش صرفاً در سطح عابربانک بودن یا همان پول درآوردن تقلیل داده شده است؛ رویکردی که طی چند وقت اخیر در سینما و تلویزیون شاهد مثال های متعددی برایش وجود دارد.

با پایان یافتن ماه مبارک رمضان، سریال بوتیمار به تهیه کنندگی مهران مهام و کارگردانی علیرضا نجف زاده و نویسندگی مشترک سعید جلالی، شهاب عباسی و آرمان صبوری هر شب روی آنتن شبکه3 سیما می رود.

در خلاصه داستان سریال بوتیمار آمده است: بوتیمار همیشه در تشنگی به سر می برد، اما آن هنگام که به رودخانه یا دریا می رسد، نگران می شود که مبادا آب دریا تمام شود و او از تشنگی بمیرد، پس آب نمی خورد و تشنه می ماند... بوتیمار همیشه نگران فرداست.

در واقع این تعریف به اصطلاح یک خطی رویکرد معنوی سریال را معرفی کرده اما داستان این سریال در مورد خانواده ای به اسم خانواده گلابی است که قبل از شیوع ویروس کرونا برای دریافت چهار خودرو از شرکت لیزینگ ثبت نام کرده اند تا پس از دریافت آنها را بفروشند و خانه بزرگی برای مادر خانواده بخرند اما خودرو ها تحویل داده نمی شود تا اینکه پدر خانواده یعنی پرویز گلابی(با بازی حمید لولایی) متوجه می شود این یک شرکت کلاهبرداری بوده و برای پیدا کردن طلاهای خانم خود(با بازی مرجانه گلچین) که به عنوان بخشی از پیش پرداخت به یکی از کارمندان لیزینگ داده بود، راهی شمال می شود.

سازندگان بوتیمار در راستا رفتن خانواده گلابی به شمال کشور اتفاقات مختلفی جانمایی کرده اند که اساساً هیچ ربط موضوعی یا محتوایی به ژانر این سریال که به آن طنز گفته می شد، ندارد.

تغییر در یک کلیشه قدیمی از پدر بد

متأسفانه سریال بوتیمار همانند چند نمونه اخیر در تلویزیون و به نوعی در ادامه فرایند تخریب وجهه و جایگاه پدر در خانواده و فرهنگ ایرانی- اسلامی ساخته شده است و راستای را طی می کند که مدت ها پیش از سینما آغاز شد و مانند یک ویروس مخرب مدتی است به تلویزیون هم سرایت کرده است.

دختر خانواده (سارا مقربی) به همکلاسی اش(علی صبوری) که قرار است به خواستگاری اش بیاید، علاقه مند شده است. پدر خانواده (حمید لولایی) نسبت به خواستگار دخترش واکنش های منفی نشان می دهد که بوی مخالفت با وی را دارد.

با این حال دختر خانواده دور از چشم و اطلاع پدرش با پسر مورد علاقه اش ارتباط دارد و این در حالی است که مادر خانواده (با بازی مرجانه گلچین) ضمن اطلاع از این ارتباط سعی در پوشش و مستور نگه داشتن این ارتباط از پدر خانواده دارد.

پدر در اینجا همان کلیشه پدر نفهم و عقب مانده ای را کنندگی می کند که در سینمای ایران زیاد آن را دیده ایم، با این تفاوت که اینجا از دوز پرخاشگری و عصبیت پدر کاسته شده و به دوز بی خاصیت بودن و گیج و منگ و بی تأثیر بودن آن افزوده شده است.

کلیشه مادر ماله کش!

از جمله نمونه های دیگری که از تولیدات تلویزیون با همین ابعاد و شکل می توان به آن اشاره کرد سریالی بود با عنوان صفر بیست و یک که تحت عنوان سریال طنز از شبکه3 سیما پخش می شد و در آن هم دختر خانواده دور از اطلاع و چشم پدر با پسر مورد علاقه اش که قرار بود به خواستگاری اش بیاید ارتباط داشت و باز هم مادر آن دختر در نقش مخفی کننده این ارتباط از پدر خانواده عمل می کرد.

در نگاه سطحی و ابتدایی به این رویکرد باید گفت که انگار این سریال طبق یک دستورالعمل واحد در حال تئوریزه کردن، قبح شکنی و عادی انگاری ارتباط دختر و پسر بدون اطلاع خانواده (پدر) است و از اصلی ترین و محوری ترین عنصر خانواده شمایل یک مزاحم و فرد بی خاصیت را ارائه می دهد و در این معادله دختر خانواده همراه با مادر سعی می کند این مزاحمت را به نفع رابطه غیرشرعی دختر مدیریت کند.

پدر در جایگاه عابر بانک!

نکته مهم دیگر در این زمینه استخفاف و تقلیل جایگاه و وجاهت پدر در نگاه اعضای خانواده یا به طریق اولی در بین مخاطبان و جامعه است؛ پدری که از جایگاهی رفیع و منیع به یک عابر بانک که صرفاً وظیفه اش کسب درآمد برای خرج و برج اعضای خانواده است! تنزل پیدا کرده است.

در این سریال و اغلب نمونه های مشابه شخصیت پردازی کاراکتر پدر خانواده با ظاهری چروکیده، متعصب، عصبانی، امل، گرفتار در چنگال رسوم و سنت های قدیمی که دیگر امروز خریداری ندارد و به طور کلی مشمئزکننده و غیرقابل افتخار است، طراحی و پی ریزی شده است، در حالی که مادر خانواده اغلب فردی امروزی است که از نظر ظاهری فردی شیک و آراسته و خوش برخورد است که نوعی نگاه اغماض گرایانه به خطاهای فرزندان دارد و از تکنولوژی های روز استفاده می کند و به طور کلی خیلی شیک و دوست داشتنی و آوانگارد است.

اصالت سرگرمی

عجیب است که مدیران و نویسنده ها و کارگردانان رسانه ملی دهه هاست از خلق و بازنمایی یک پدر خوب در سریال های تلویزیونی عاجز نشان داده اند و شاید در نگاهی دقیق تر به دلیل رویکرد خسران باری که از آن به عنوان اصالت سرگرمی یاد کرده ایم، صرفاً به فربه کردن دامنه و وسعت مخاطب فکر می کنند و مسئله فرهنگ سازی برای ایشان نه تنها محلی از اعراب ندارد بلکه ترویج فرهنگ ضدخانواده از چشم نه چندان تیزبین ایشان دور می ماند.

باید به مدیران سیما توصیه کرد اگر فقط جذب تماشاگر برای ایشان اهمیت دارد و فرهنگ سازی محور نیست از سریال سازی با پول مردم دست بردارند و همان آثار کانادایی، استرالیایی و امریکایی مانند پزشک دهکده و سارا استنلی را پخش کنند تا دست کم کانون خانواده در ایران بیش از این در معرض تاخت و تاز رسانه ای قرار نگیرد.

اخبار گروه سایر رسانه ها صرفا بازنشر اخبار سایت ها و خبرگزاری هاست و خبرنگاران هیچ مسئولیتی در قبال آن ندارد.

بازگشت به صفحه رسانه ها