شاهکار، مولود عشق است - طرفداران رونالدو

اگر سخن از ارزش های زبان فارسی است؛ نه زبان یک قوم، بلکه زبانی فراگویشی، میانجی و رسمی مدنظر است که بیش از سه هزار سال تاریخ روشن و قابل مطالعه دارد که ضمن آنکه برای بسیاری زبان مادری است، حلقه وصل مردم یک کشور و یک ملت بوده و از این نظر است که آن را مؤلفه هویت ملی می دانیم.

بعضی بی خبر از تاریخ سرزمین خود می گویند که توسعه زبان فارسی در اثر جبر حاکمان بوده است. در اینجا به این ادعا پاسخی کوتاه می دهم:

نخست؛ در پرشکوه ترین دوران های حیات زبان و ادبیات فارسی در چهارده قرن گذشته، حاکمان ایران بیشتر یا ترک بوده اند یا تازی؛ خنده دار است که بگوییم در اثر جبر ترکان و تازیان زبان فارسی زبان رسمی و فراگیر مردم ایران شده است.

به تعبیر شهید مطهری در کتاب خدمات متقابل اسلام و ایران (ص 574): شاهکارها مولود عشق ها و ایمان هاست؛ زور و زورگویی هرگز قادر نیست شاهکار خلق کند و تنها عشق و ایمان است که شاهکار می آفریند.

آنچه از زبان فارسی بر جای مانده است، نه فقط شاهکارهای فرهنگ ایرانی و زبان فارسی، که از شاهکارهای فکر و اندیشه بشریت است. کافی است به تاریخ ایران دقیق تر نگاه کنیم. خواهیم دید که بستر پیدایش این شاهکارها نه جبر حاکمان که عشقِ آفریننده آنها به ایران و زبان فارسی بوده است.

به راستی شاهنامه فردوسی، دیوان حافظ، رباعیات خیام، بوستان و گلستان سعدی، تاریخ بیهقی، خمسه نظامی، مثنوی معنوی و ... را جز عشق چه چیز می توانسته است بیافریند؟!