کاش همه اینجا را ببینند - طرفداران رونالدو

خبرنگاران - زهراسادات حسنی: فکر می کردم لابد یکسری دانشمند دور هم جمع شده اند و کارهای بزرگ تحقیقاتی انجام می دهند! تا اینکه با تور تهران گردی خبرنگاران، برای بازدید از این پارک راهی پردیس شدیم. جاده برایم تکراری بود ولی این بار اواخر جاده، به سمت پارک تغییر مسیر دادیم. چیزی که می دیدم، اصلا شبیه یک دانشگاه یا شهرک صنعتی نبود. فضای باز، ساختمان های شیک و نوساز، فروشگاه، فضای سبز، مسجد و حتی مقبره الشهدا؛ به دور از شلوغی و رفت وآمد ماشین و کامیون.

فضا خیلی مجذوب نماینده بود. چه خوب بود اگر محیط های کار، اینقدر آرام و متنوع بود. وقتی وارد سالن کنفرانس شدیم، تازه متوجه شدم که اینجا فقط یک محیط علمی نیست بلکه یک فرصت است؛ فرصتی برای جوان های ایده پرداز و خلاق؛ جوان هایی که فکرهای بزرگ در سرشان است و تنها چیزی که از مسئولان کشورشان می خواهند، جدی گرفتن آنهاست.

اینجا جایی است که اگر ایده ای داشته باشی که قابل رشد و تبدیل به سرمایه باشد، از آن استقبال می نمایند و خدمات متنوعی ارائه می دهند تا به نتیجه برسید؛ خدماتی مثل آموزش، دفتر کار، سرمایه گذار، وام، بازار و فرصت ارائه بین المللی.

هرچند برای پذیرش ایده، سختگیری و دقت زیادی می گردد و از متخصصان حرفه ای آن بازار کار یاری می گیرند و احتمال پذیرفته نشدن ایده ات زیاد است، اما همان جلسه داوری به خیلی از جوانان یاری نموده تا به این امر پی ببرند که اگر ایده شان تغییراتی بکند، یک گام به موفقیت نزدیک تر می شوند، یا مهم تر از آن اینکه حرفه ای های بازار با آنالیز بازار کار آن طرح، به جوان تازه کار این واقعیت را می گویند که ایده ات بازار ندارد، بهتر است وقت ات را تلف نکنی. به این شکل جلوی تلف شدن اندازه زیادی از عمر یک جوان را می گیرند. اینجا متوجه شدم شکست خوردن، ناامید شدن نیست، بلکه فرصتی است برای جهت یابی درست.

اینجا جوانانی را دیدم که با سرمایه بسیار اندک اما با همت و پشتکار عالی، فکرهای بزرگی را به واقعیت تبدیل می کردند.

مهم تر آنکه اینجا نه تنها مربیان حرفه ای، سرمایه گذاران متخصص و محیطی مجذوب نماینده در اختیار جوانان خلاق است، بلکه محیط این قابلیت را دارد تا جوان ترها از داستان شکست ها و موفقیت ها و تجربه دیگر فعالان بهره ببرند. محصولاتی که اینجا دیدم آنقدر متنوع بود که وقت اجازه نداد به طور کامل داستان هر کدام از آنها را از زبان راهنمای تور بشنوم. شاید هم به خاطر این بود که روزی چندین بار تورهای بازتماشاماینده از مدارس و دانشگاه ها و مراکز علمی و دولتی، حتی از کشورهای دیگر برای بازدید و آشنایی و گرفتن ایده به اینجا می آیند.

خلاصه آنکه این پارک و آن روز برای من، روز زنده ترشدن امید بود؛ روز قوی ترشدن ایمان به ایران قوی، روز تماشا جوانان فعال و امیدوار، روز تماشا فرصت ها و کسانی که تهدید را تبدیل به فرصت نموده بودند. برایشان احترام زیادی قائل بودم و هستم و خواهم بود. کاش همه مردم ایران اینجا را ببینند؛ پارک فناوری پردیس و ایران قوی را.