پرخوابی چیست و چگونه می توان آن را متوقف کرد؟
به گزارش طرفداران رونالدو، پرخوابی یک روند طبیعی است، اما تکرار و ادامه آن در طولانی مدت ممکن است یک علت زمینه ای داشته باشد. این اختلال خواب چیزی فراتر از حس خستگی است. افراد مبتلا به پرخوابی، بیشتر از اینکه احساس خستگی نمایند، خواب آلوده هستند و زمانی که باید هوشیار باشند، تمایل به خواب دارند.
به گزارش خبرآنلاین، بر اساس داده های مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری های ایالات متحده امریکا (CDC)، بزرگسالان معمولاً بین 7 تا 9 ساعت خواب در شبانه روز احتیاج دارند. برای نوجوانان 13 تا 18 ساله، احتیاج به خواب کمی بیشتر است و این زمان به 8 تا 10 ساعت در شب افزایش می یابد.
در اغلب موارد، افرادی هستند که حتی بیش از حد معمول (9 ساعت یا بیشتر در شبانه روز) می خوابند، اما همچنان احساس خستگی و خواب آلودگی در آنها وجود دارد و برطرف نمی گردد. به گفته کارشناسان، یکی از علائم رایج پرخوابی این است که هر چه بیشتر بخوابید، احساس بدتری خواهید داشت و خستگی و میل شدید به خواب در شما افزایش خواهد یافت.
بعضی دیگر از علائم پرخوابی شامل موارد زیر است:
- با زنگ ساعت بیدار می شوید، اما آن را خاموش می کنید و دوباره به خواب می روید.
- از خواب بیدار می شوید، اما نمی توانید از رختخواب بیرون بروید.
- بیشتر روزها با سردرد از خواب بیدار می شوید.
- هرچقدر هم که بخوابید، باز احساس خواب آلودگی می کنید.
- به ندرت احساس شادابی را تجربه می کنید.
- اگر این رفتارها بیش از 6 تا 8 هفته ادامه داشت، ضروری است به یک متخصص مراجعه کنید.
علل شایع پرخوابی
پرخوابی عموماً نشانه یک اختلال زمینه ای است؛ بنابراین، معین علت زمینه ای بخش مهمی از روند درمان و اثربخشی آن است.
دو اختلال در پرخوابی نقش دارند:
آپنه خواب درمان نشده: اختلالی که باعث می گردد در هنگام خواب، دچار تنگی و توقف تنفس شوید. هنگامی که این اتفاق می افتد، مغز برای حفاظت از شما، به بدن دستور می دهد که بیدار گردد. افراد مبتلا به آپنه خواب شدید می توانند بیش از 30 بار در طول خواب بیدار شوند! بیداری مداوم، فرد را از داشتن یک خواب سالم و آرام محروم می نماید.
خواب آلودگی در طول روز، سردردهای صبحگاهی و احساس خستگی در هنگام بیدارشدن از علائم شایع آپنه خواب هستند. خوشبختانه، تشخیص و کنترل آپنه خواب با مراجعه به یک متخصص خواب امکان پذیر است.
اختلال افسردگی: یک اختلال خلقی است که باعث احساس غم و اندوه مداوم، بی علاقگی به فعالیت هایی که قبلاً از آن لذت می بردید، اختلال در تفکر، حافظه، خوردن و خوابیدن می گردد. افراد مبتلا به افسردگی معمولاً بیش از حد می خوابند، زیرا خوابیدن برای آنها نوعی راه فرار است که مانع از رویارویی با واقعیت های زندگی می گردد. 15 درصد از افراد مبتلا به افسردگی دچار پرخوابی می شوند.
سایر شرایطی که منجر به پرخوابی می شوند عبارتند از:
نارکولپسی یا حمله خواب، دردهای مزمن، کم کاری تیروئید و مصرف داروهای خاص.
نکاتی برای برطرف کردن پرخوابی
چندین راه وجود دارد که می توانید برای مدیریت علائم پرخوابی خود انجام دهید:
- زمان بیداری ثابتی را معین کنید و به آن پایبند باشید. یک یا دو ساعت خواب اضافی باعث نمی گردد احساس بهتری داشته باشید. بنابراین، یک ساعتِ بیداری ثابت تنظیم کنید و سر ساعت از خواب بعضیزید.
- به محض اینکه از خواب بیدار شدید، رختخواب خود را مرتب کنید و تا حال و هوای خواب را از اتاقتان دور کنید.
- ساعت یا موبایلی که قرار است شما را از خواب بیدار کند، در محلی دورتر از تخت خواب قرار دهید که برای خاموش کردن آن مجبور شوید از تخت بیرون بیایید.
- علت خاصی برای بیدار شدن داشته باشید. یک قرار صبحانه یا پیاده روی می تواند انگیزه لازم برای بلند شدن از رختخواب را برایتان فراهم کند.
- بلافاصله پس از بیدار شدن، صورت خود را بشویید تا سرحال شوید و خواب از سرتان بپرد.
- به محض بیدار شدن از خواب، فعالیت بدنی داشته باشید؛ انجام چند حرکت کششی حین بیدار شدن، قادر است خواب آلودگی را از بین ببرد.
- اگر برایتان مقدور است صبح ها دقایقی را در محیط خارج از خانه (تراس، حیاط خلوت و ...) بگذرانید. قرار گرفتن در معرض نور صبحگاهی می تواند برای افزایش هوشیاری بسیار مفید باشد و مغزتان را بیدار کند.
- خوردن یک فنجان قهوه در شروع روز نیز می تواند انرژی شما را بالا ببرد و خواب آلودگی را برطرف کند.