قدرت کلمات در بیان تاریخ و داستان، انتشار داستان تازه برنده نوبل ادبیات - طرفداران رونالدو

داستان تازه توکارچوک با اسم ینته از سوی مجله نیویورکر منتشر شده است و نویسنده در گفتگویی با این مجله درباره این داستان صحبت نموده است که بخشی از آن را در زیر می خوانیم:

داستان ینته حول محور مرگ پیرزنی می گردد که به یک مهمانی عروسی آورده شده و وانمود می گردد که زنده است. چطور این ایده به فکرتان رسید؟

همواره این سوال در فکر من وجود دارد که چطور شخصیت های ادبی به فکر نویسنده می آیند و اصلاً از کجا می آیند؟ هیچ وقت پاسخی برای این سوال ندارم؛ ولی می دانم که این شخصیت های داستانی و خیالی از یک فرایند معقول و جریان واقعی نیستند. همواره فاکتورهای زیادی در این راستا دخالت دارند. من خودم شخصیت های تازه داستان هایم را از شخصیت های قبلی الهام گرفته و در واقع از ترکیب آنها شخصیتی تازه خلق می کنم. در حقیقت من آنها را خلق نمی کنم؛ آنها خودشان می آیند و در ینته هم همین رخ داد.

این داستان در واقع برگرفته از رمان قبلی شما کتاب های جیکوب است که قرار است سال آینده در آمریکا منتشر گردد. داستان این رمان در قرن هجدهم میلادی اتفاق می افتد و ماجرای سفرهای شخصی به نام جیکوب فرانک است. ینته در داستان زنده نیست ولی چه نقشی در رمان دارد؟

بله درست است ولی کل داستان رمان از زبان ینته روایت می گردد و در واقع او نقش اساسی در داستان دارد؛ چون او می تواند در زمان سفر کند و همه حوادث قبل و بعد را برای مخاطب تعریف کند. این شخصیت به من یاری کرد تا رمان جیکوب را تمام کنم.

داستان و رمان تازه شما در واقع رد و بدل کردن و قرائت یک سری نامه های نوشته شده روی کاغذ است. ینته در رمان هم عادت داشته از جوانی نامه بخواند. آیا منظور خاصی از بیان نامه ها در رمان داشتید؟

اگر بخواهیم با زبان استعاره این مطلب را بگوییم باید از قدرت کلمات صحبت کرد. در رمان هم در بسیاری از جاها به این نکته اشاره کردم که اتفاقات ناگفته بسیاری وجود دارند که می توانستند در نامه ها نوشته شوند و این قدرت کلمات است که تاریخ را روایت می نماید. در واقع کلمات دارای قدرتی هستند که هیچ چیز دیگری نمی تواند به مقدار آن قوی باشد.