خیابان های برلین آلمان - طرفداران رونالدو

شهر برلین با حدود 4 میلیون دومین شهر پرجمعیت اتحادیه اروپا می باشد. برلین از نظر فضای سبز از رکورددارهای دنیا است. تقریبا نیمی از مساحت این شهر را محوطه های جنگلی و پارک های کوچک و عظیم تشکیل داده اند. برلین میزبان 500 هزار شهروند خارجی از 185 ملیت مختلف است. شهر برلین بلندترین بنای آلمان را نیز در خود جای داده است. برج مخابراتی برلین با 368 متر ارتفاع یکی از عظیم ترین سازه های قاره سبز محسوب می شود.

دانشگاه فنی مونیخ

خیابان لایپزیگر

این خیابان از شاهراه های اصلی میته مرکزی به شمار می رود. شروع آن را در میدان لایپزیگر باید پیدا کرد و در نهایت هم در میدان پوتسدامر در غرب به پایان می رسد. لایپزیگر از دوران باروکی در شهر وجود داشته و ساختش به سال 1688 بازمی شود. امروزه در قسمت غربی این خیابان ابعادی تاریخی از آن حوالی را می توانید تماشا کنید. یک خط تراموا هم از میدان الکساندر پلاتز تا پوتسدامر کشیده شده است.

کارل مارکس آلی

این خیابان بین سال های 1952 تا 1960 ساخته شد. امروزه این بلوار به نام کارل مارکس شهرت یافته است. در امتداد این خیابان آپارتمان هایی شیک و عظیم، مغازه ها، رستوران ها، کافه ها، یک هتل توریستی و سینمایی عظیم ساخته بودند. کارل مارکس آلی حدود 2 کیلومتر طول داشته و با ساختمان هایی عظیم به سبک کلاسیک سوسیالیستی از اتحاد جماهیر شوروی احاطه شده است.

خیابان ابر

خیابان اِبِر (Ebertstraße) در جهت شمالی-جنوبی امتداد یافته و از دروازه براندنبورگ تا میدان پوتسدامر کشیده شده است. اگر به سمت جنوب در آن حرکت کنید به پارک جنگلی عظیم تیرگارتن (Tiergarten) خواهید رسید. این خیابان خط دیوارهای قرون وسطایی دژ پروسی شهرک برلین را دنبال نموده و بعد از فرو ریختن دیوارها به شکل خیابان در آمد.

خیابان ویلهلم

خیابان ویلهلم (Wilhelmstrasse) یک شاهراه عظیم در میته مرکزی بوده و تا سال 1945 مرکز دولت شناخته می شد. ابتدا پادشاهی پروس و سپس ژرمن رایش از آن استفاده می کردند. نام این خیابان به طور کلی با وزارت امور خارجی آلمان برابر شده است. خیابان ویلهلم با خیابان لایپزیگر (Leipziger) و میدان پوتسدامر هم تقاطع دارد.

خیابان کارل لیبکنخت

خیابان کارل لیبکنِخت (Karl-Liebknecht-Straße) یکی از خیابان های عظیم در میته مرکزی است که نامش را از یکی از مؤسسین حزب کمونیسم آلمان گرفتند. این خیابان اونتر دن لیندن را به پرنزلوئر آلی پیوند می دهد و به مرزهای شمالی شهر نزدیک می شود. اگر چه بعضی قسمت های خیابان به دوران قرون وسطی بازمی شود اما بیشتر ساختمان هایش در دهه 1960 ساخته شدند.

خیابان کورفورشتندام

کورفورشتندام (Kurfürstendamm) یکی از بهترین نواحی خرید محسوب می شود. کورفورستندام از کلیسای کایزر ویلهلم شروع شده و تا سه کیلومتر به سمت غرب ادامه می یابد. قدمت اینجا به قرن شانزدهم بازمی شود اما اوج شهرتش از اواخر قرن نوزدهم و اوایل بیست رخ داد. روشن فکران و هنرمندان زیادی در آن دور هم جمع می شدند و خیلی زود تئاتر ها، کافه ها و کلوب های شبانه مختلف در امتدادش شکل گرفتند.

فرانکفورتر آلی

فرانکفورتر آلی (Frankfurter Allee) یکی از قدیمی ترین خیابان های برلین بوده و کارل مارکس آلی (Karl-Marx-Allee) را از فرانفورتر تور (Frankfurter Tor) به سمت شهر فرانکفورت توسعه می دهد. این خیابان حدود 3.6 کیلومتر طول دارد. خط پنج متروی برلین هم از زیر این خیابان حرکت نموده و چند ایستگاه در امتدادش دارد.

خیابان فردریش

خیابان فردریش (Friedrichstrasse) یکی از خیابان های مهم فرهنگی و خرید در برلین مرکزی است که هسته اصلی محله ای به همین نام را هم شکل می دهد. این خیابان از قسمت شمالی منطقه میته قدیمی شروع شده و به سمت هالشس تور امتداد می یابد. این قسمت از مرکز شهر به خاطر خانه های شیکش شهرت دارد. خط شش متروی برلین زیر این گذرگاه مهم حرکت نموده و در زمان جنگ سرد هم دیوار برلین آن را دو قسمت کرد.

خیابان تاونتزین

خیابان تاونتزین (Tauentzienstraße) از خیابان های خرید اصلی قسمت غربی شهر برلین است. طول این خیابان از 500 متر تجاوز نمی کند. این خیابان عریض را به سبک بلوارهای پاریسی ساختند. در دوران جنگ سرد، اینجا به مرکز تجاری برلین غربی بدل شد.

خیابان اونتر دن لیندن

اونتر دن لیندن (Unter den Linden) بلواری در منطقه مرکزی میته است. این خیابان از کاخ شهر تا دروازه براندنبورگ امتداد داشته و نامش را از درختان لیمویی که در کنار پیاده رو چمنی کاشته شده اند گرفته است. این خیابان جاذبه های مختلف برلین را به هم پیوند می دهد. در گذشته، قبل از اینکه پایتخت به دو قسمت تقسیم شود، این خیابان طولانی یکی از شاهراه های اصلی به حساب می آمد. بعد از فرو ریختن دیوار برلین اینجا توانست اهمیت خود را بازیابی کند.